Update!

En we zitten inmiddels alweer bijna 1,5 maand in het mooie Orlando! Voordat ik het weet zit ik weer thuis in Nederland want de tijd die vliegt hier ontzettend snel voorbij. Ik ben zo langzamerhand wel gewend aan het rare werkrooster, het lekker warme weer, de Starbucks die tegenover zit en het slapen op een bed dat al kraakt als je je kleine teen beweegt.

Waar ik echter nog steeds niet aan gewend ben is de verschrikkelijke walmart. Het duurt zo’n 3 kwartier voordat je er bent, dan ga je daar zo’n 10 voetbalvelden over om al je boodschappen te verzamelen en tot slot is het de kunst om zoveel mogelijk te dragen en op je kamer zien te krijgen. Helemaal leuk omdat die bus 1 keer in het uur gaat en dus iedere keer weer helemaal vol zit. Wanneer we weer terug gaan is het maar 10 minuutjes met de bus, dat is dan wel weer een meevaller.
Gisteren dachten wij dus heel erg slim te zijn om een karretje te huren om die mee naar Walmart te nemen en dan daarna de bus in te tillen zodat we ons niet helemaal lens sjouwen. Wij helemaal blij dat karretje helemaal volgestopt en zo milieuvriendelijk als we zijn zo weinig mogelijk tasjes gebruikt (aangezien ze hier alle boodschappen in plastic zakjes stoppen). Wij netjes gewacht totdat iedereen in de bus zat zodat wij ons karretje er als laatste in konden tillen en er ook weer mooi als eerste uit konden, komt de buschauffeur ons even melden dat wij de boodschappen zo niet mee mogen nemen vanwege veiligheidsredenen…
We zouden dus alle tasjes eruit moeten halen, in de bus zetten, karretje inklappen en ook nog dragen en dan het omgedraaide proces weer uitvoeren als we uit de bus zouden stappen. Omdat wij dus bijna geen tasjes gebruikt hadden was dit dus niet echt te doen voor ons. Het enige wat er toen nog opzat was de taxi pakken en ons af laten zetten bij Vista way. Daarna natuurlijk naar de security gegaan om dat karretje weer in te leveren en om even te verkondigen dat die kar zo nogal nutteloos is. Hier nog grote lol gehad omdat zij niet begrepen waarom het geen nut had, domme Amerikanen.

Natuurlijk hoor je mij hier verder niet om klagen omdat het hier veel te leuk is! Ontzettend lekker weer hier! Nu is het tenminste nog heerlijk, naarmate de tijd verstrekt wordt het hier dus steeds warmer. Het is hier nu zo rond de 25-30 graden en af en toe best benauwd. Ik kan me dus absoluut nog niet voorstellen hoe warm en benauwd het hier gaat worden aangezien sommige hier zeggen dat dit nog niks is..

Inmiddels zit ik dus ook alweer bijna op de helft van mijn eerste rol: merchandise. Deze rol vervul ik 3 maanden en hierna ga ik 3 maanden attracties doen. Ben al heeel erg benieuwd waar ik terecht ga komen!
Het werk wat ik nu doe bestaat uit kassawerkzaamheden, vragen beantwoorden en gasten begroeten. Zo nu en dan ook een beetje poetsen, de voorraad aanvullen van de winkel en het magazijn, hoedjes graveren en zelfs suikerspin maken! Echt heel erg leuk om te doen:)

Ik sta op Main Street East. Ik heb dus best wel een aantal winkels waar ik moet werken. Als ik in de confectionairy (snoepwinkel) sta, dan heb ik een geel kostuum aan (jaa foto’s komen nog!). Hier kan ik dus achter de kassa staan, suikerspin maken, bij een toonbank de gasten uitreiken wat ze willen (fudge, koekjes, cakes, nog meer koekjes en heeel erg veel chocola) en het aanvullen van de voorraad.
In alle andere winkels heb ik in mijn bruine kostuum aan. Hier sta ik bij photopass (afrekenen van de foto’s die de gasten hebben laten maken in het park), de merchandise karretjes buiten aan beide kanten van een treinstation, chapeau (een hoedenwinkel), CCC Mickey en the princesses (de merchandise winkel waar de gasten binnenkomen als zij net Mickey Mouse of de drie princessen gezien hebben), Uptown jewelers (juwelen winkel), Cinema (kunst winkel) en dan nog een merchandise kar buiten voor het kasteel. In ieder geval genoeg afwisseling!

Een nadeel van zo veel verschillende winkels is dat het lang duurt voordat je alles onder de knie hebt. Iedere kassa is anders en niet elk product kan gescand worden dus moet je ook nog weten wat het precies is allemaal. Maar ook dat gaat steeds beter dus wordt het ook weer leuker om te doen:)

Nog even over mijn huisgenootjes. Ik geloof dat ik al eerder vermeld had dat ik 2 Braziliaanse en 2 Chinese huisgenootjes heb. Ik zeg wel dat ze Chinees zijn maar het kan net zo goed Japan ofzo zijn. Met de Braziliaanse kunnen we het wel goed vinden, maar die Chinese zijn een beetje apart. Ons eten vinden ze stinken en dat laten ze merken ook. Ofja 1 keer sowieso. Toen kwamen ze de huiskamer/keuken in met de hand voor hun moment en vragen ze op zo’n vieze manier ‘What are you eating?’ Hierbij trekt ze dan ook zo’n vies gezicht en maakte ze weer snel dat ze weg was.
Verder zien we hun nooit want zodra ze thuis komen vliegen ze naar hun kamer en gaat de deur dicht. Wanneer je ze dan tegenkomt als je aan het werk bent en zij zijn als gast in het park doen ze net alsof je ze al jaren kent.. Ik herkende ze in eerste instantie niet eens, maar dat hadden zij dus niet door. Je kunt er wel mee lachen in ieder geval!

We hebben er ook alweer een aantal vrije dagen opzitten. Iedere week werk ik ongeveer 36 – 38 uur, heb ik 2 dagen vrij en 1 dag heb ik een marketing les van 2 uurtjes. Deze les kan vallen op een van de 5 dagen dat ik moet werken of een van de 2 vrije dagen. De eerste les heb ik afgelopen woensdag gehad en is echt heel erg interessant! We krijgen de komende 7 weken iedere week gastsprekers. Deze gastsprekers zijn mensen die bij Disney werken en ons veel kunnen vertellen over hetgeen wat zei doen in de marketing. Ik zal hier proberen aandacht aan te besteden in mijn volgende verslag.

Tijdens de vrije dagen was het echt heerlijk om lekker uit te slapen en daarna een van de parken in te gaan. Heerlijk om deze parken rustig te bezoeken want hier hebben we echt alle tijd voor aangezien we hier nog wel een tijdje zijn. Ook nog te horen gekregen dat we de waterparken Blizzard Beach en Typhoon Lagoon nog tot juni gratis in kunnen ipv februari!
Verder zijn we hier ook al een aantal keren naar de film geweest. Zodra the vow in Nederland uitkomt: gaan kijken! Hele mooie film!

Afgelopen woensdag was het zoals iedereen waarschijnlijk wel weet: schrikkeldag. Disney had bedacht om zijn bezoekers te bedanken door op deze dag 24 uur open te gaan. Heel erg leuk allemaal, maar aangezien ik in Magic Kingdom werk en dit het park was dat 24 uur open was betekende dat dus ook dat ik moest werken. ’s Avonds om 10 uur mocht ik beginnen tot het heerlijke half 7 ’s ochtends. Even voor de duidelijkheid: Magic Kingdom was open van 6 ’s ochtends op woensdag tot 6 ’s ochtends op donderdag. Ik had wel verwacht dat het druk zou worden, maar zo druk als het geweest is had ik absoluut niet gedacht. Een regelrecht gekkenhuis! Ik stond bij het graveren van de hoedjes en aangezien er erg veel mensen waren die zijn/haar hoedjes gegraveerd wilde hebben was er uiteindelijk een wachttijd van 4-5 uur tot hun hoedje klaar zou zijn. Nooit gedacht dat er ook serieus mensen zijn die daarop gaan wachten..
Dan krijg je ook nog de leuke boze reacties omdat zij ’s ochtends al hun hoedje besteld hadden en hem toen 3 uur later op konden komen halen. De mensen die dus later een hoedje besteld hadden konden hem inmiddels ook al ophalen. Sommige mensen waren het er dus niet mee eens dat zij moesten wachten op de mensen die pas later hun hoedje besteld hadden. Wij als Disney cast members lossen dit natuurlijk op met een glimlach:)
Amerikanen blijven ontzettend vage mensen: een horloge kopen van 75 dollar, puur en alleen omdat er een plaatje op staat van Leap day en het een speciale editie is.

Nu moet ik opeens denken aan het kleine jongetje dat vorige week met tranen in zijn ogen naar mij toe kwam om te vermelden dat hij zijn papa en mama kwijt geraakt was. Wanneer hier zoiets gebeurd dan worden de zaken omgedraaid en dan maken wij er van dat de ouders kwijt zijn in plaats van het kind. En aangezien we in de confectionairy waren mochten we hem ook nog blij maken met iets lekkers! Wanneer er dus een kind naar ons toekomt en zijn ouders kwijtgeraakt is, dan proberen wij er in eerste instantie achter te komen hoe de ouders eruit zien en waar hij ze voor het laatst gezien heeft. Dan houden we het kind een tijdje bij ons aangezien ouders vaak naar het punt komen om te zoeken waar ze het kind voor het laatst gezien hebben.
Maargoed, dat kind kwam dus naar mij toe en vertelde dat hij zijn ouders kwijt was. Ik hem vragen hoe zijn ouders eruit zien, krijg ik het volgende antwoord: Mijn mama heeft 2 ogen, 1 neus en 1 mond. Uuuuhm oke, daar hadden we dus niet veel aan. Op de vraag van welke kleren zijn moeder aanhad kreeg ik het antwoord dat ze witte kleren aanhad. Daar hadden we dus ook niet veel aan.
Godzijdank werd hij toen geroepen door zijn vader vanuit de andere winkel dus was dat ook weer geregeld.

Ik geloof dat dit verhaal bestaat uit allemaal losse stukken want ik heb dus op verschillende momenten dit stuk geschreven. Het wordt ook steeds lastiger om normaal lopende zinnen te maken in het Nederlands, bij deze dus ook mijn excuses daarvoor. Als het niet meer te begrijpen is dan hoor ik het vanzelf:)

Ik krijg het btw niet voor elkaar om een wekelijkse update te schrijven dus verwacht maar een maandelijkse update van me:)

Ciaaao:)
Ps. Kaartjes zijn nog steeds van harte welkom trouwens!

13501 Meadow Creek Drive
Apt. #3211
Orlando, Florida 32821